سطوح سخت (سفال – بتون – آسفالت – الوار و غیره) به هیچ دستکاری کردن اضافی احتیاج ندارد. چمن مصنوعی میتواند به سادگی اول شوند (سوراخ ها – ترک ها و یا سایر نواقص مرمت شوند) . باغها باید از علفهای هرزه پاک وتراز و مسطح شوند. غشایی که غیر قابل نفوذ در علفهای هرزه است بایستی قرار داده شود تا گل در چمن نفوذ نکند. میتوان لایه ۵ سانتیمتری از ماسه سفید مخلوط با مقدار کمی آب را اضافه کرد (هرچند که ضرورت ندارد) آن وقت بطور حتم سطحی که قابل نفوذ است بوجود خواهد آمد.
میادین ورزشی کوچک این میادین معمولا به شبه خاک به ضخامت بین ۵ تا ۱۰ سانتیمتر گرازهای 0.16 که دارای گرانول یا دانه ۱ سانتیمتری است – احتیاج ۰/۳ دارد. مطلوب این است که غشای ژنو منسوجی روی آن قرار دهیم تا توسط آن فشار هموار شده و پشتوانه یا پشت بند چمن حفظ گردد.
میادین ورزشی بزرگ این میادین معمولا احتیاج به یک سیستم زه کشی دارند که از شیارهایی مجهز به لوله مجدر ریز به طول ۴ متر و به عمق متوسط ۶۰ سانتیمتر در زیر سطح درست شده اند. سپس میدان ورزشی از لایه ای از ماسه رود خانه ۴۰ سانتیمتری پوشیده می شود. در بالای آن لایه فنی ورزشی قرار دارد. این لایه ۱۰ سانتیمتری و دارای ترکیبی از دانه های لاستیک و گدازه است که (۱۰-۴ میلیمتری) دوتایی پایه ای باثبات و مستحکم و بالشتکی ضد اصطکاک بوجود می آورند و بالاخره لایه نسجی خاکی فشار را بطور یکنواخت پخش کرده و عمر طولانی به سطح هموار میدهد .
یک نظر بنویسید